سرمایه‌گذاری یکی از اجزای اصلی درآمد ملی هر کشوری به شمار می‌آید و عاملی اساسی در ایجاد ظرفیت‌های بالقوه برای رشد اقتصادی به شمار می‌آید. از این رو توجه به نحوه شکل‌گیری و عوامل مؤثر بر تقویت انگیزه برای سرمایه‌گذاری دارای اهمیت می‌باشد. به طور کلی سرمایه‌گذاری بخش خصوصی جهت انتفاع صورت می‌گیرد و با توجه به اینکه عایدی‌های حاصل از سرمایه‌گذاری در آینده به دست می‌آید، بحث ریسک و عدم اطمینان در مورد شرایط آتی اهمیت می‌پذیرد. چنانچه محیط اقتصادی دارای ثبات و امنیت مناسب باشد، در این صورت سرمایه‌گذاران می‌توانند عایدی‌های آتی خود را با درصد ریسک قابل قبول محاسبه کنند و در این صورت به دلیل کاهش مخاطرات غیرقابل پیش‌بینی، هزینه ریسک پروژه‌های سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد. از این روست که وجود شرایط مناسب محیطی در هر اقتصاد که امنیت سرمایه‌گذاری نامیده می‌شود دارای اهمیت می‌باشد.

امنیت سرمایه‌گذاری در اقتصاد به فراهم آوردن فضایی حقوقی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اتلاق می‌گردد که در آن طرحهای سرمایه‌گذاری از مرحله برنامه‌ریزی تا مرحله بهره‌برداری و پس از آن بدور از نااطمینانی‌ها و اختلالات بیرونی عمل کند. یعنی سرمایه‌گذار باید اطمینان حاصل که قادر است اصل و سود فعالیت خود را حفظ کند و هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی و غیر معقول بر آن تحمیل نخواهد شد. شایان ذکر است که منظور از عدم اطمینان در این فضا شامل آن‌دسته از ریسک‌ها نمی‌شود که جزء ذات سرمایه‌گذاری است و به دلیل عدم توانایی در شناسایی هزینه‌ها اتفاق می‌افتد بلکه منظور هزینه‌هایی می‌باشد که از بیرون بر سرمایه‌گذاران تحمیل می‌گردد و قابل مدیریت نمی باشند. از این رو دولت در ایجاد فضای سالم برای سرمایه‌گذاری نقشی اساسی می‌یابد و رفتار دولت می‌تواند به طور چشمگیری بر انگیزه‌های سرمایه‌گذرای اثر بگذارد.

در تحقیق حاضر سعی شده است عوامل مؤثر بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه مورد بررسی قرار گیرد. از آنجایی که شرایط محیطی کشورهای در حال توسعه به دلیل عبور از مرحله گذار اقتصادی، دارای تحولاتی می‌باشد، پیش‌بینی آینده در این کشورها نسبت به کشورهای توسعه‌ یافته دشوارتر می‌باشد.از این رو امنیت سرمایه‌گذاری در این کشورها به عنوان یکی از عوامل اساس در شکل گیری سرمایه‌گذاری بخش خصوصی مد نظر قرار گرفته است.

براي دانلود متن كامل پايان نامه اينجا كليك كنيد